وظایف نگرشی زوجین نسبت به هم، از منظر فقه تربیتی

MFT_Volume 8_Issue 15_Pages 235-258چکیده
فقه تربیتی، عهده‌دار وظایف جوارحی و جوانحی مکلفان در حیطه‌های تربیتی است. از وظایف تربیتی جوانحی، وظایف نگرشی است. مسئله این پژوهش، تبیین وظایف نگرشی تربیتی زوجین نسبت به هم، از منظر فقه است که با روش توصیف و تفسیر تربیتی از آیات و روایات، استنباط شده است. نتایج تحقیق عبارت‌اند از: الف) فقها، به جامعیت احکام دین و گستره فقه اذعان دارند؛ ب) فطرت مبنای وظایف شرعی است؛ ج) فطرت مشترک زوجین، مبنای وظایف تربیتی است؛ د) اسلام به مسئولیت‌ها و تعاملات زوجین نگاه تربیتی دارد؛ هـ) در فقه تربیتی برای هر سه دسته، وظایف نگرشی، عاطفی و عملکردی، تعیین تکلیف می‌شود.
مهم‌ترین وظایف نگرشی تربیتی همسران نسبت به یکدیگر عبارت‌اند از: ۱٫ نگرش انسانی به هم، ۲٫ مثبت‌نگری و حسن ظنّ، ۳٫ نگرش نعمتی کرامتی، ۴٫ نگرش آرامشی، انسی و مصونیتی به همسر، ۵٫ نگرش همیاری زوجین به هم در زندگی دنیا و آخرت، ۶٫ نگرش معنوی به روابط جنسی زن و شوهر.
واژگان کلیدی: فقه تربیتی، وظایف نگرشی، و زوجین.