تبیین قلمرو فقهی عزاداری (به‌مثابه روش تربیتی)

چکیده
این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و به‌منظور بررسی قلمرو فقهی عزاداری، به‌مثابه یک روش تربیتی، انجام شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد با این‌که اندوه و عزاداری برای معصومین؟عهم؟ و همچنین متوفی از اهمیت تربیتی و روانی زیادی برخوردار است، در مورد قلمرو و حد و مرز آن از منظر فقه اسلامی اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر کراهت مطلق یا حرمت بیش از سه روز، و برخی دیگر بر جواز تأکید می‌ورزند. قائلان به جواز نیز در عدم تحدید زمانی و تحدید تا سه روز، متفاوت‌اند. نظر اهل سنت نیز در این مورد مختلف است. بااین‌همه، اندوه و عزاداری برای معصومین؟عهم؟ و همچنین برای شوهر متوفا استثناست. عزاداری برای معصومین؟عهم؟ همیشه امری مقدس و ارزشمند است؛ زیرا در مراسم عزا و بزرگداشت ایشان، احیای امر اهل‌بیت؟عهم؟، بیان فضایل و سیره آنان مطرح می‌شود. همچنین عزاداری زن برای شوهر، براساس قرآن و سنت، چهار ماه و ده روز، به‌عنوان عده وفات، واجب است.
واژگان کلیدی: اندوه، عزاداری، حداد، عزاداری برای امامان معصوم؟عهم؟، و عزاداری برای متوفا.
MFT_Volume 8_Issue 15_Pages 185-209