نقش قاعده فقهی «المؤمنون عند شروطهم» در تربیت فردی و اجتماعی

چکیده
حدیث نبوی «المؤمنون عند شروطهم»، از قواعد فقهی _ حقوقی برخاسته از قرآن کریم و تأکیدهای فراوان الهی بر تعهدپذیری و وفای به عهد است که علاوه بر جایگاهش در فقه و حقوق، پیامدهای بسیاری در تربیت فردی و اجتماعی دارد و نمود و الگوهای بارزی را می‌توان برای آن شمرد.
این نوشتار بر پایه روش توصیفی _ تحلیلی، نخست از چیستی مفهومی این قاعده و مستندات آن می‌نویسد و رابطه علوم فقه و تربیت را تبیین می‌کند؛ سپس مسئولیت‌پذیری، عمل‌گرایی، وفاداری و صداقت، اعتمادسازی و آرامش فردی و اجتماعی را از مهم‌ترین آثار و پیامدهای اخلاقی و تربیتی این قاعده شمرده، نوشتار را با معرفی سنت تربیتی رهبران الهی و سبک پرورشی والدین، به‌عنوان یک نمود خاص و یک نمود عام، به پایان می‌برد که بارزترین نمودهای عینی و الگوهای تربیتی این قاعده شناخته می‌شوند و در امر تربیت اخلاقی و هدایت و جهت‌دهی فردی و اجتماعی انسان‌ها از کودکی تا بزرگسالی، نقش بسیاری دارند.
واژگان کلیدی: قاعده شرط، تربیت اسلامی، الگوهای تربیتی، پیامدهای قاعده شرط، وفاداری، مسئولیت‌پذیری.
MFT_Volume 8_Issue 15_Pages 211-234